نشست شورای حکام در حالی برگزار شد که یکی از مسائل مطرح در این نشست موضوع هسته‌ای ایران بوده است. هر چند که تهران بیشترین همکاری‌ها و دسترسی‌ها را به آژانس داده است اما گزارش گروسی مدیر کل آژانس نشان می‌دهد که عملا هیچ رویکرد تفاهمی از سوی آنها در قبال ایران وجود ندارد. گروسی هر چند مدعی لزوم ادامه مذاکرات ایران و آمریکا شد که در عمل گزارش نویسی سفارشی وی و نیز طرح ادعاهای فراپادمانی بدون در نظر گرفتن گزارش‌هایی صادقانه‌ای که ایران پیشتر ارائه کرده بود، نشان می دهد که او نه یک مدیر فنی بلکه فردی کاملا سیاسی است که جز بازی در زمین غرب هیچ نوع بازیگری و رفتاری از خود نشان نمی‌دهد. این امر زمانی بیشتر نمود می‌یابد که او در گزارش به آژانس هیچ سخنی از محکومیت تهدیدات رژیم صهیونیستی علیه تاسیسات هسته‌ای ایران به میان نیاورده و در عین حال نیز بازخواستی از رژیم صهیونیستی و نمایندگان کنگره مبنی بر حمله نظامی به غزه نداشته است. این روند رفتاری نشان می‌دهد که اصلاحی در رفتار آژانس صورت نخواهد گرفت لذا به نظر می رسد بازنگری در عملکرد ایران در قبال آژانس یک ضرورت است.
اخراج بخشی از بازرسان و نیز کاهش دسترسی‌های آژانس می‌تواند واکنش مقدماتی به این اقدامات باشد که حلقه تکمیلی آن را نیز نصب سانتریفیوژه‌های جدید و گسترش دامنه فعالیت‌های هسته‌ای از جمله افزایش ظرفیت غنی سازی بالای 60 درصد تشکیل می‌دهد.
نکته دیگر پیرامون مذاکره با آمریکا برای لغو تحریم‌هاست. چنانکه برخی مقامات عنوان کرده اند در طرح ترامپ به ایران سخنی درباره لغو تحریم‌ها به میان نیامده است. بررسی دوران برجام و نیز مواضعی که سناتورها و نمایندگان مجالس آمریکا مطرح کرده‌اند نشان می‌دهد که عملا کاخ سفید در این حوزه اختیاری ندارد و در نهایت این کنگره است که تکلیف را مشخص می کند. در دوران برجام نیز هر چند در ظاهر اوباما ادعا داشت که تعلیق تحریم‌ها را اجرا می کند اما در نهایت او نیز در قالب 90 تا 180 روز بود که با توجه به بی اعتمادی و نگرانی که در باب آینده تکرار تحریم‌ها وجود داشته شرکت‌ها و کشورها جرات رویکرد تعاملی با ایران نداشته و رسما تحریم‌ها باقی مانده است. در مقطع کنونی نیز به نظر می رسد که رویکرد مذاکراتی آمریکا بیشتر در قالب محدود سازی و تحمیل زیاده خواهی‌ها به ایران است چنانکه نه ترامپ و نه ویتکاف و روبیو سخنی از لغو تحریم‌ها نمی‌کنند و صرفا بر محرومیت ایران از غنی سازی تاکید دارند. بر همین اساس باید توجه داشت که عملا مسئله لغو تحریم ها امری خارج از ظرفیت و صلاحیت کاخ سفید است و نمی‌توان امیدی داشت که لغو تحریم‌ها صورت گیرد بویژه آنکه شواهد نشان می‌دهد که در قانونی دو حزبی ( دموکرات و جمهوریخواه) در کنگره به دنبال تبدیل کردن تحریم‌های ایران از دوره‌های 5 و 10 سال به دائمی هستند که رسما دولت آمریکا هیچ گونه صلاحیتی برای لغو نخواهد داشت و هر رئیس جمهور آمریکا نیز که ادعای آن را سر دهد دروغ و فریب است.
در نهایت می‌توان گفت که آنچه این روزها باید مورد توجه باشد از یک سو دادن پاسخی قاطع و کاربردی به رفتارهای مغرضانه آژانس است تا درس عبرتی برای گروسی و غرب باشد و از سوی دیگر نیز مسئله لغو تحریم‌ها و نقش کنگره در این زمینه باید مورد توجه قرار گیرد تا مانند برجام نگردد که در نهایت نیز آمریکا با تکیه بر اصالت رفتاری کنگره تحریم‌ها را حفظ و خواستار اجرای یکچانبه تعهدات ایران شد.
اخراج بخشی از بازرسان و نیز کاهش دسترسی‌های آژانس می‌تواند واکنش مقدماتی به این اقدامات باشد که حلقه تکمیلی آن را نیز نصب سانتریفیوژه‌های جدید و گسترش دامنه فعالیت‌های هسته‌ای از جمله افزایش ظرفیت غنی سازی بالای 60 درصد تشکیل می‌دهد.
نکته دیگر پیرامون مذاکره با آمریکا برای لغو تحریم‌هاست. چنانکه برخی مقامات عنوان کرده اند در طرح ترامپ به ایران سخنی درباره لغو تحریم‌ها به میان نیامده است. بررسی دوران برجام و نیز مواضعی که سناتورها و نمایندگان مجالس آمریکا مطرح کرده‌اند نشان می‌دهد که عملا کاخ سفید در این حوزه اختیاری ندارد و در نهایت این کنگره است که تکلیف را مشخص می کند. در دوران برجام نیز هر چند در ظاهر اوباما ادعا داشت که تعلیق تحریم‌ها را اجرا می کند اما در نهایت او نیز در قالب 90 تا 180 روز بود که با توجه به بی اعتمادی و نگرانی که در باب آینده تکرار تحریم‌ها وجود داشته شرکت‌ها و کشورها جرات رویکرد تعاملی با ایران نداشته و رسما تحریم‌ها باقی مانده است. در مقطع کنونی نیز به نظر می رسد که رویکرد مذاکراتی آمریکا بیشتر در قالب محدود سازی و تحمیل زیاده خواهی‌ها به ایران است چنانکه نه ترامپ و نه ویتکاف و روبیو سخنی از لغو تحریم‌ها نمی‌کنند و صرفا بر محرومیت ایران از غنی سازی تاکید دارند. بر همین اساس باید توجه داشت که عملا مسئله لغو تحریم ها امری خارج از ظرفیت و صلاحیت کاخ سفید است و نمی‌توان امیدی داشت که لغو تحریم‌ها صورت گیرد بویژه آنکه شواهد نشان می‌دهد که در قانونی دو حزبی ( دموکرات و جمهوریخواه) در کنگره به دنبال تبدیل کردن تحریم‌های ایران از دوره‌های 5 و 10 سال به دائمی هستند که رسما دولت آمریکا هیچ گونه صلاحیتی برای لغو نخواهد داشت و هر رئیس جمهور آمریکا نیز که ادعای آن را سر دهد دروغ و فریب است.
در نهایت می‌توان گفت که آنچه این روزها باید مورد توجه باشد از یک سو دادن پاسخی قاطع و کاربردی به رفتارهای مغرضانه آژانس است تا درس عبرتی برای گروسی و غرب باشد و از سوی دیگر نیز مسئله لغو تحریم‌ها و نقش کنگره در این زمینه باید مورد توجه قرار گیرد تا مانند برجام نگردد که در نهایت نیز آمریکا با تکیه بر اصالت رفتاری کنگره تحریم‌ها را حفظ و خواستار اجرای یکچانبه تعهدات ایران شد.
